ตัวกรองผลการค้นหา
สม
หมายถึงใช้ประกอบกับคำกริยาบางคำมีความหมายว่า ร่วมด้วยกัน รวมกัน เช่น สมคิด สมรู้.
ลูกเอ็น,ลูกเอ็ล
หมายถึงดู กระวาน ๑ (๑).
กริยาวิเศษณ์
หมายถึง(ไว) น. คำวิเศษณ์ใช้ประกอบคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ด้วยกันให้มีความแปลกออกไป.
ช่องว่าง
หมายถึงน. ความเหลื่อมล้ำต่ำสูงที่ทำให้เข้ากันยาก เช่น ช่องว่างระหว่างชนชั้น ช่องว่างระหว่างวัย.
จุ่ง
หมายถึงก. จง, คำช่วยกริยาบอกความบังคับหรือความหวัง.
สีเสียดเหนือ
หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).
ระกำนา,ระกำป่า
หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).
เปราะหอม
หมายถึงดู เปราะ ๑ (๑).
คำ
หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.
เด่
หมายถึงว. ใช้ประกอบคำกริยาบางคำเพื่อเน้นความหมายว่า ตรง เช่น ชี้เด่ ตั้งเด่.
เอลา
หมายถึง[-ลา] ดู กระวาน ๑ (๑).
เสียเถอะ,เสียเถิด
หมายถึงว. คำประกอบท้ายกริยา แสดงการเกลี้ยกล่อมหรือขอร้อง เช่น ไปเสียเถิด.