ผลการค้นหา

หน้าเจี๋ยมเจี้ยม

หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิท มีอาการเก้อเขิน.

หูดับ

หมายถึงว. อาการของหูที่อื้อไปพักหนึ่งเนื่องจากได้ยินเสียงดังมาก.

แหย

หมายถึง[แหฺย] ว. อาการที่ไม่สู้ใครหรือเก้ออาย.

อี๋,อี๋,อี๋อ๋อ

หมายถึงก. กิริยาที่แสดงอาการเอาอกเอาใจหรือประจบประแจงเป็นต้น.

กระต่องกระแต่ง

หมายถึงว. อาการที่แขวนหรือห้อยแกว่งไปแกว่งมา, ต่องแต่ง ก็ว่า.

กระเตง

หมายถึงก. อาการที่อุ้มเด็กเข้าสะเอวหรือสะพายของโตงเตงไป.

โขยก

หมายถึง[ขะโหฺยก] ก. เดินหรือวิ่งด้วยอาการคล้ายกระโดด.

ตุ๊บป่อง

หมายถึงว. อาการที่ของลอยกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงไปตามกระแสนํ้า.

ปลาบ

หมายถึง[ปฺลาบ] ว. อาการที่รู้สึกแล่นวาบเข้าหัวใจ เช่น เจ็บปลาบ เสียวปลาบ, โดยปริยายใช้เรียกโรคที่มีอาการเช่นนั้น.

ตาลุก,ตาลุก,ตาลุกตาชัน

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตาเบิกกว้างเพราะอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, แสดงอาการอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, ตาโต หรือ ตาพอง ก็ว่า.

สองตาก็ไม่แล,สองตาก็ไม่อยากแล

หมายถึง(สำ) คำที่แสดงอาการว่าไม่แยแสหรือตัดรอนไม่เป็นมิตรไมตรีกันอีกต่อไป.

สับเงา

หมายถึงว. สัปหงก, อาการที่หน้าหงุบลงเพราะง่วงนอน.