ผลการค้นหา

ประหาณ

หมายถึงน. การละ, การทิ้ง, เช่น สมุจเฉทประหาณ. (ส. ปฺรหาณ; ป. ปหาน).

ธีร,ธีร-,ธีระ

หมายถึง[ทีระ-] น. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, ไหวพริบ, มีปัญญา, ชำนาญ. (ป.); มั่นคง, แข็งแรง. (ส.).

เข้าเจ้าเข้านาย

หมายถึงก. รู้จักธรรมเนียมเข้าเฝ้าเจ้านาย และเข้าไปหาผู้หลักผู้ใหญ่อย่างเหมาะสม.

วิกฤตกาล,วิกฤติกาล

หมายถึงน. เวลาอันวิกฤติ เช่น ในวิกฤติกาลข้าวของมีราคาแพงและหาซื้อยาก.

มหาโชตรัต

หมายถึง[มะหาโชตะรัด] น. ชื่อตำราแพทย์แผนโบราณว่าด้วยระดูสตรี.

บังควร

หมายถึงว. ควรอย่างยิ่ง, เหมาะอย่างยิ่ง, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่บังควร หาเป็นการบังควรไม่.

รถจักรยาน

หมายถึงน. รถถีบ; (กฎ) รถที่เดินด้วยกำลังของผู้ขับขี่ที่มิใช่เป็นการลากเข็น.

เอกชน

หมายถึง[เอกกะ-] น. บุคคลคนหนึ่ง ๆ. ว. ส่วนบุคคล, ไม่ใช่ของรัฐ, เช่น โรงพยาบาลเอกชน.

จุ้นจ้าน

หมายถึงก. เข้าไปยุ่งเกี่ยวในสถานที่หรือในเรื่องที่ไม่ใช่หน้าที่ของตัวจนน่าเกลียด, (ปาก) จุ้น.

ณ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๙ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น คุณ บัณฑิต.

อวมงคล

หมายถึง[อะวะมงคน] ว. ที่มิใช่มงคล, เรียกงานทำบุญเกี่ยวกับการศพว่า งานอวมงคล. (ป.).

ไตรลักษณ์

หมายถึง[-ลัก] น. ลักษณะที่เป็นสามัญทั่วไป ๓ ประการ คือ ความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ ความมิใช่ตัวตน.