ผลการค้นหา

ฝืน

หมายถึงก. ต้องจำใจทำสิ่งที่ไม่อยากจะทำ เช่น ฝืนกิน ฝืนทำ; ขัด, ไม่ทำตาม, เช่น ฝืนระเบียบ; ขืน, ขืนไว้, เหนี่ยวรั้ง, เช่น ฝืนใจ.

วิภัตติ

หมายถึง[วิพัด] น. การแบ่ง, การจัดเป็นพวก, การจำแนก; (ไว) ประเภทคำในภาษาบาลีเป็นต้นที่แปลงท้ายคำแล้วเพื่อบอกการกหรือกาล เช่น ปุริโส (อันว่าบุรุษ) เป็น กรรตุการก ปุริสํ (ซึ่งบุรุษ) เป็น กรรมการก จรติ (ย่อมเที่ยวไป) เป็น ปัจจุบันกาล จริ (เที่ยวไปแล้ว) เป็นอดีตกาล จริสฺสติ (จักเที่ยวไป) เป็น อนาคตกาล. (ป.).

มือไม่พาย เอาตีนราน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. ไม่ช่วยทำแล้วยังขัดขวางการทำงานของผู้อื่น.

ลูกมือ

หมายถึงน. ผู้ทำการตามคำแนะนำของหัวหน้า เช่น ลูกมือทำกับข้าว.

ดีดดิ้น

หมายถึงก. เล่นตัว, ตั้งแง่ไม่ยอมทำหรือไม่ยอมให้ทำง่าย ๆ.

ทดลอง

หมายถึงก. ลองทำ, ลองให้ทำ, ทดสอบข้อสมมุติฐานเป็นต้น.

เสือกกะโหลก

หมายถึง[-กะโหฺลก] (ปาก) ว. สาระแนเข้าไปทำการโดยไม่มีใครต้องการให้ทำ.

ควบคู่

หมายถึงก. เข้าคู่กัน, ทำพร้อมกัน, เช่น เขาเรียนหนังสือควบคู่กับทำงาน.

ทำลิง

หมายถึงก. ทำอาการซุกซนอย่างลิงอย่างค่าง, ทำลิงทำค่าง ก็ว่า.

นาคู่โค

หมายถึงน. นาที่ได้ทำมาแล้วนาน เป็นนาดี ทำแล้วไม่ใคร่เสีย.

เผื่อแผ่

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เจือจาน, ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, แผ่เผื่อ ก็ว่า.

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

หมายถึง(สำ) ว. มีความรู้มากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์.