ตัวกรองผลการค้นหา
ภักขะ
หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ป. ภกฺข; ส. ภกฺษ).
ภักต,ภักต-,ภักตะ
หมายถึง[พักตะ-] น. ผู้ภักดี, สาวก. (ส.); อาหาร, ข้าวสุก, ของกินซึ่งสุกด้วยน้ำ. (ส. ภกฺต; ป. ภตฺต).
ภักษ,ภักษ-,ภักษ์
หมายถึง[พักสะ-, พัก] น. เหยื่อ, อาหาร. ก. กิน. (ส. ภกฺษ; ป. ภกฺข).
ภักษา
หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร. (ส. ภกฺษ; ป. ภตฺต).
ภัญชะ
หมายถึงก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).
ภัทร,ภัทร-,ภัทระ
หมายถึง[พัดทฺระ-] ว. ดี, เจริญ, ประเสริฐ, งาม, น่ารัก, เป็นมงคล. (ส. ภทฺร; ป. ภทฺท, ภทฺร).
ภาคพื้น
หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน, แผ่นดินใหญ่ เช่น ภาคพื้นยุโรป ภาคพื้นเอเชีย.
ภาคยานุวัติ
หมายถึง[พากคะยานุวัด] (การทูต) น. การเข้าเป็นภาคีในสัญญาหลายฝ่ายหรือพหุภาคี หรือในสนธิสัญญาระหว่างชาติ. (อ. accession).
ภาคิไนย
หมายถึง[-ไน] น. หลาน คือ ลูกของพี่สาวหรือน้องสาว, คู่กับ ภาติยะ ลูกของพี่ชายหรือน้องชาย. (ป. ภาคิเนยฺย; ส. ภาคิเนย).
ภาชนีย,ภาชนีย-
หมายถึง[พาชะนียะ-] (แบบ) น. ของควรแจก, ของควรแบ่ง. ว. ควรแจก, ควรแบ่ง. (ป.).
ภาณ,ภาณ-
หมายถึง[พาน, พานะ-] (แบบ) น. การบอก, การกล่าว, การสวด. (ป.).
ภาณี
หมายถึงน. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก, คนช่างพูด, เพศหญิง ใช้ว่า ภาณินี.