ผลการค้นหา

พิดทูล

หมายถึงก. เพ็ดทูล.

พิถี

หมายถึงน. ถนน, หนทาง. (ป. วีถิ).

พิทยาธร

หมายถึงน. อมนุษย์พวกหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าเทวดา เชื่อว่ามีวิชากายสิทธิ์สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ อยู่ในภูเขาหิมาลัย มีหน้าที่ปฏิบัติพระศิวะ. (ส. วิทฺยาธร).

พิทักษ์สันติ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

พิทูร

หมายถึง[พิทูน] ว. วิทูร, ฉลาด, รอบรู้, ชำนาญ. (ดู วิทูร).

พิธีแตก

หมายถึง(ปาก) ว. เสียเรื่อง, ล้มเหลว.

พินิศจัย

หมายถึง[พินิด-] ก. ตัดสิน, ชี้ขาด. (ส. วินิศฺจย; ป. วินิจฺฉย).

พิพักพิพ่วน

หมายถึงก. กังวล, อักอ่วน, รวนเร, นึกกลับไปกลับมา. ว. อาการที่รู้สึกปั่นป่วนในท้อง, อาการที่รู้สึกกระอักกระอ่วนลังเลใจ.

พิเภก

หมายถึงน. ชื่อสมอชนิดหนึ่ง. (ดู สมอ ๒). (ป. วิภีตก).

พิมพการัง

หมายถึง[พิมพะ-] ดู พิมปะการัง.

พิมพ์ใจ

หมายถึงก. ประทับใจ, ติดตรึงใจ.

พิมพา

หมายถึงน. ชื่อปลาฉลามขนาดใหญ่ชนิด Galeocerdo cuvieri ในวงศ์ Carcharinidae มีฟันใหญ่เป็นรูปสามเหลี่ยม ขอบจักเป็นฟันเลื่อย พื้นลำตัวและครีบสีนํ้าตาลหม่น มีลายพาดขวางตลอดข้างหลังและหาง ซึ่งอาจแตกเป็นจุดเห็นกระจายอยู่ทั่วไปหรือจางหมดไปเมื่อโตขึ้น ดุร้ายมาก ขนาดยาวได้ถึง ๗ เมตร, ตะเพียนทอง เสือทะเล หรือ ฉลามเสือ ก็เรียก.