ค้นเจอ 1,082 รายการ

บรรยง

หมายถึง[บัน-] ก. ทำให้งาม, ทำให้ดี.

ผักชีโรยหน้า

หมายถึง(สำ) น. การทำความดีเพียงผิวเผิน.

เพชรน้ำหนึ่ง

หมายถึง(สำ) ว. ดีเป็นพิเศษยอดเยี่ยม.

เก่งแต่ปาก

หมายถึงว. ดีแต่พูด ทำไม่ได้, ไม่เก่งจริง.

เข้าท่า

หมายถึงก. มีท่าทางดี, น่าดูไม่ขัดตา, เหมาะสม.

เข้าผู้เข้าคน

หมายถึงก. ติดต่อกับคนอื่น ๆ ได้ดี.

เพชรน้ำเอก

หมายถึง(สำ) ว. ดีเป็นพิเศษยอดเยี่ยม.

ทีฆสระ

หมายถึงน. สระที่มีเสียงยาว ในภาษาบาลีได้แก่ อา อี อู เอ โอ, ในภาษาสันสกฤตได้แก่ อา อี อู เอ ไอ โอ ฤๅ ฦๅ เอา, ในภาษาไทยได้แก่ อา อี อือ อู เอ แอ โอ ออ เออ เอีย เอือ อัว ฤๅ ฦๅ.

สุ่มสี่สุ่มห้า

หมายถึงว. ซุ่มซ่าม, ไม่ระมัดระวังให้ดี, ไม่ดูให้ดี, เช่น เดินสุ่มสี่สุ่มห้าเลยตกบันได กินอาหารสุ่มสี่สุ่มห้าเลยท้องเสีย.

การวิก

หมายถึง[การะวิก] น. นกการเวก เช่น การวิกรวังวนกุณาล พเพรียกพร้องกระแสงใส. (สมุทรโฆษ). (ป. กรวีก; ส. กรวีก, กลวิงฺก).

หัวพุงหัวมัน

หมายถึงน. ส่วนที่มีพุงและมันซึ่งถือว่าเป็นส่วนที่ดีในตัวปลา, โดยปริยายหมายความว่า ส่วนที่ดีที่สุดเยี่ยมที่สุดในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง.

เศรษฐ,เศรษฐ-,เศรษฐ์

หมายถึง[เสดถะ-, เสด] ว. ดีเลิศ, ดีที่สุด, ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ. (ส. เศฺรษฺ; ป. เสฏฺ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ