ผลการค้นหา

มังสี

หมายถึง(กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).

มัจฉระ

หมายถึงว. ริษยา; ตระหนี่, เห็นแก่ตัว. (ป.; ส. มตฺสร).

มัจฉริยะ

หมายถึงน. ความตระหนี่. (ป.; ส. มาตฺสรฺย).

มัจฉาชาติ

หมายถึงน. พวกปลา.

มัชฌิม,มัชฌิม-

หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-, มัดชิม-] ว. ปานกลาง. (ป. มชฺฌิม).

มัชฌิมยาม

หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-] น. ยามกลาง, ในบาลีแบ่งคืนเป็น ๓ ยาม กำหนดยามละ ๔ ชั่วโมง เรียกว่า ปฐมยาม มัชฌิมยาม ปัจฉิมยาม มัชฌิมยาม กำหนดเวลาตั้งแต่ ๔ ทุ่ม หรือ ๒๒ นาฬิกา ถึงตี ๒ หรือ ๒ นาฬิกา. (ป.).

มัญจกะ,มัญจา

หมายถึง[มันจะกะ, มันจา] น. เตียง, ที่นอน. (ป., ส. มญฺจ, มญฺจก).

มัญชีร,มัญชีร-

หมายถึง[มันชีระ-] น. กำไลเท้า. (ส.).

มัณฑุก,มัณฑุก-

หมายถึง[มันทุกะ-] น. กบ (สัตว์). (ป., ส. มณฺฑูก).

มัดหมู

หมายถึงน. ท่ากระโดดนํ้าอย่างหนึ่ง เวลากระโดดงอเข่าทั้ง ๒ ขึ้นมา แล้วเอามือทั้ง ๒ รวบเข่า ทิ้งก้นลงไป, ทิ้งมะพร้าวห้าว ก็ว่า.

มัดหวาย

หมายถึงน. เรียกลายนิ้วมือที่ไม่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอยว่า ลายมัดหวาย.

มัตตะ

หมายถึงน. ประมาณ. (ป.; ส. มาตฺร).