ผลการค้นหา

พลอ

หมายถึง[พฺลอ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ฝานเอาเปลือกแข็งออก.

กอ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นก่อ. (ดู ก่อ ๒).

เตยเลื้อย

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นเปียะ. (ดู เปียะ ๑).

รังเพลิง

หมายถึงน. ส่วนท้ายของลำกล้องปืนเป็นที่บรรจุลูกปืนในตำแหน่งพร้อมที่จะจุดชนวน.

หน้าไฟ

หมายถึงน. เวลาที่จุดไฟเผาศพ เช่น พระสวดหน้าไฟ.

ขี้ไต้

หมายถึงน. ส่วนของไต้ที่ใช้เป็นเชื้อไฟหรือส่วนของไต้ที่จุดและเขี่ยให้ร่วงหล่นลง.

ประแป้ง

หมายถึงก. แตะหน้าหรือตัวให้เป็นจุด ๆ ด้วยแป้งนวลผสมนํ้า.

น้ำบาดาล

หมายถึงน. น้ำที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ต่ำกว่า ๑๐ เมตร.

กะเปะ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับตักนํ้าขึ้นมาจากบ่อ.

ขี้มิ่น

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, ปักษ์ใต้) น. ขมิ้น. (ดู ขมิ้น ๑).

แขนซ้ายแขนขวา

หมายถึงน. บริวารหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเปรียบเสมือนแขนซ้ายแขนขวา.

กระอาน

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่อเต่านํ้ากร่อยชนิด Batagur baska ในวงศ์ Emydidae สามารถปรับตัวอยู่ในนํ้าจืดได้ พบเฉพาะทางภาคใต้, กะอาน ก็เรียก.