ค้นเจอ 2,120 รายการ

ลงส้น

หมายถึงก. อาการที่เดินกระแทกส้นเท้าแสดงความไม่พอใจเป็นต้น.

ปราษณี

หมายถึง[ปฺราดสะนี] น. ส้นเท้า. (ส. ปารฺษฺณี; ป. ปณฺหิ).

องคุละ

หมายถึง[-คุละ] น. นิ้วมือ, นิ้วเท้า. (ป., ส.).

ตาตุ่ม

หมายถึงน. อวัยวะส่วนที่เป็นปุ่มกลม ๆ ที่ข้อเท้าทั้ง ๒ ข้าง.

เขยก

หมายถึง[ขะเหฺยก] ก. อาการที่เดินหรือวิ่งด้วยปลายเท้าอย่างคนเท้าเจ็บ, อาการที่เดินหรือวิ่งเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการ.

ดาล

หมายถึงก. เกิดขึ้น, เป็นขึ้น, มีขึ้น. น. พื้น, ฝ่า (ใช้แก่มือหรือเท้า) เช่น ดาลได ว่า ฝ่ามือ ดาลเชิง ว่า ฝ่าเท้า. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

ไล่

หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.

ปาฏลิ

หมายถึง[-ตะ] (แบบ) น. ไม้แคฝอย. (ป.).

ป่าเบญจพรรณ

หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.

กลางแจ้ง

หมายถึงน. นอกร่มไม้ชายคา.

เกี๊ยะ

หมายถึงน. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).

ขี้กบ

หมายถึงน. เศษไม้ที่ออกมาด้วยการไสกบ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ