ค้นเจอ 22,240 รายการ

บุษปราค

หมายถึง[บุดสะปะราก] น. บุษย์นํ้าทอง.

ปัศตู

หมายถึง[ปัดสะ-] (โบ) น. ผ้าขนสัตว์เนื้อฟุ.

เอมอร

หมายถึง[-ออน] ว. งามอ่อนหวาน, โดยปริยายใช้เรียกหญิงสาวที่งามละมุนละไม.

ศราวรณ์

หมายถึง[สะราวอน] น. เครื่องกำบังลูกศร คือ โล่. (ส.).

สมุน

หมายถึง[สะหฺมุน] น. หมอทำพิธีเบิกไพรเพื่อป้องกันภัยในป่า.

มัสลิน

หมายถึง[มัดสะลิน] น. ผ้าฝ้ายเนื้อละเอียดและบาง. (อ. muslin).

ศยามล

หมายถึง[สะหฺยามน] น. สีดำ. ว. ผิวคลํ้า, ดำ. (ส.).

อุษมะ,อุษมัน

หมายถึง[อุดสะมะ, อุดสะมัน] น. ไอ, ไออุ่น. (ส.; ป. อุสุม, อุสุมา).

สวรรค,สวรรค-,สวรรค์

หมายถึง[สะหฺวันคะ-, สะหฺวัน] น. โลกของเทวดา, เมืองฟ้า. (ส. สฺวรฺค; ป. สคฺค).

เศวต,เศวต-

หมายถึง[สะเหฺวด, สะเหฺวดตะ-] น. สีขาว. (ส.; ป. เสต).

สมาน

หมายถึง[สะหฺมาน] ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิท, เช่น ยาสมานแผล การสมานเนื้อไม้; เชื่อม, ผูกพัน, เช่น สมานไมตรี.

สะกิดสะเกา

หมายถึงก. สะกิดบ่อย ๆ, โดยปริยายหมายถึงพูดหรือทำให้กระทบใจบ่อย ๆ เช่น เรื่องนี้จบไปแล้วจะสะกิดสะเกาขึ้นมาทำไม.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ