ค้นเจอ 934 รายการ

ชนินทร์

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ชน. (ส. ชน + อินฺทฺร).

สรณตรัย

หมายถึงน. ที่พึ่งทั้ง ๓ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์.

พุทธมามกะ

หมายถึง[พุดทะมามะกะ] น. ผู้ประกาศตนว่าพระพุทธเจ้าเป็นพระบรมศาสดาของตน, ผู้ประกาศตนว่าเป็นผู้นับถือพระพุทธศาสนา.

เป็นแดน

หมายถึงว. เป็นไปเสมอ, เป็นประจำ, เช่น นั่งที่ไหนนินทาเขาเป็นแดน. (สุภาษิตสอนหญิง).

เสื่อมสูญ

หมายถึงก. ค่อย ๆ ลดน้อยลงไปจนหมดสิ้น เช่น มีผู้พยากรณ์ว่า พระพุทธศาสนากำลังเสื่อมสูญไป พอครบ ๕,๐๐๐ ปีก็สูญสิ้น.

เรือนแก้ว

หมายถึงน. สิ่งที่ทำเป็นกรอบมีลวดลายล้อมพระพุทธรูป.

ประภามณฑล

หมายถึงน. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป.

เมลกะ

หมายถึง[เมละกะ] น. หมู่, ประชุม. (ป., ส.).

นิ้วไหนร้ายก็ตัดนิ้วนั้น

หมายถึง(สำ) น. คนใดไม่ดี ก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ.

เจิ่น

หมายถึงก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจิ่นไป, เจื่อน ก็ว่า.

นลินี

หมายถึง[นะ-] (แบบ) น. หมู่บัว, สระบัว. (ป., ส.).

กระหย่อม

หมายถึงน. หย่อม คือ หมู่เล็ก ๆ, กองเล็ก ๆ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ