ผลการค้นหา

ตะขิดตะขวง

หมายถึงก. อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น.

ธรรมารมณ์

หมายถึง[ทำมา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).

ประโมทย์

หมายถึง[ปฺระโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, โดยมากใช้ ปราโมทย์.

ธรรมยุทธ์

หมายถึงน. การรบกันในทางธรรม คือ รบกันในทางแข่งขันสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ถ้าใครสร้างได้แล้วก่อนก็ชนะ. (ส.).

ก่นสร้าง

หมายถึง(โบ) ก. ขุดโค่นต้นไม้ตอไม้และแผ้วถางเพื่อปลูกสร้าง, โก่นสร้าง ก็ว่า.

รังสฤษฏ์

หมายถึง[-สะหฺริด] ก. สร้าง, แต่งตั้ง.

ป้อแป้

หมายถึงว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.

สะอื้น

หมายถึงก. ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ เพราะร้องไห้มากเนื่องจากเสียใจระทมใจเป็นต้น, ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ.

บ้านรับรอง

หมายถึงน. บ้านที่สร้างไว้สำหรับรับรองแขก.

สะพานหก

หมายถึงน. สะพานที่สร้างให้ส่วนหนึ่งยกขึ้นได้เพื่อเปิดทางให้เรือแล่นผ่าน.

ละล้า

หมายถึง(กลอน) ก. ล่า, ช้า, หมดแรง.

น้ำพักน้ำแรง

หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.