ตัวกรองผลการค้นหา
ตะขิดตะขวง
หมายถึงก. อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น.
ธรรมารมณ์
หมายถึง[ทำมา-] น. อารมณ์ที่ใจรู้, อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. ธมฺมารมฺมณ).
ประโมทย์
หมายถึง[ปฺระโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, โดยมากใช้ ปราโมทย์.
ธรรมยุทธ์
หมายถึงน. การรบกันในทางธรรม คือ รบกันในทางแข่งขันสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ถ้าใครสร้างได้แล้วก่อนก็ชนะ. (ส.).
ก่นสร้าง
หมายถึง(โบ) ก. ขุดโค่นต้นไม้ตอไม้และแผ้วถางเพื่อปลูกสร้าง, โก่นสร้าง ก็ว่า.
รังสฤษฏ์
หมายถึง[-สะหฺริด] ก. สร้าง, แต่งตั้ง.
ป้อแป้
หมายถึงว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.
สะอื้น
หมายถึงก. ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ เพราะร้องไห้มากเนื่องจากเสียใจระทมใจเป็นต้น, ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ.
บ้านรับรอง
หมายถึงน. บ้านที่สร้างไว้สำหรับรับรองแขก.
สะพานหก
หมายถึงน. สะพานที่สร้างให้ส่วนหนึ่งยกขึ้นได้เพื่อเปิดทางให้เรือแล่นผ่าน.
ละล้า
หมายถึง(กลอน) ก. ล่า, ช้า, หมดแรง.
น้ำพักน้ำแรง
หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.