ผลการค้นหา

เพลิน,เพลิน ๆ

หมายถึง[เพฺลิน] ก. อาการที่ปล่อยอารมณ์อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ชอบใจจนลืมนึกถึงสิ่งอื่น เช่น ทำงานเพลิน ฟังดนตรีเพลิน กินเล่นเพลิน ๆ.

เพลีย

หมายถึงก. อ่อนแรง, ถอยกำลัง, มีอาการเมื่อยล้า เช่น เดินจนเพลีย ทำงานมาก ๆ รู้สึกเพลีย.

เพลี่ยงพล้ำ

หมายถึงก. พลั้งพลาด, ผิดพลาด, เสียที.

เพ้อฝัน

หมายถึงก. คิดฝันอย่างลม ๆ แล้ง ๆ.

เพิก

หมายถึงก. ถอน, ถลกออก, เบิก.

เพิกเฉย

หมายถึงก. ไม่เอาใจใส่, ละเลย, ไม่นำพา, เช่น เพิกเฉยต่อหน้าที่.

เพิ่ม

หมายถึงก. ทำให้มากขึ้น.

เพิ่มพูน

หมายถึงก. เติมให้มากยิ่งขึ้น, เสริมให้มากยิ่งขึ้น, เช่น เพิ่มพูนศรัทธา เพิ่มพูนบารมี.

เพียงนี้

หมายถึงว. เท่านี้.

เพียงออ

หมายถึงน. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่งเสียงทุ้ม.

เพี้ยนผัด

หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาให้ผิดไป, ผัดเพี้ยน ก็ว่า.

เพื่อน

หมายถึงน. ผู้ชอบพอรักใคร่กัน, ผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน, เช่น เขามีเพื่อนมาก, ผู้ร่วมสถาบันหรือร่วมอาชีพเป็นต้น เช่น เพื่อนร่วมโรงเรียน เพื่อนร่วมรุ่น เพื่อนข้าราชการ เพื่อนกรรมกร, ผู้ร่วมธุระ เช่น อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน ไปเป็นเพื่อนกันหน่อย, ผู้อยู่ในสภาพเดียวกัน เช่น เพื่อนมนุษย์ เพื่อนร่วมโลก.