ผลการค้นหา

ตะกุย

หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.

ปัจฉิมลิขิต

หมายถึง[ปัดฉิม-] น. “เขียนภายหลัง” คือหนังสือที่เขียนเพิ่มเติมลงท้ายเมื่อเซ็นชื่อแล้ว, ใช้อักษรย่อว่า ป.ล.

มาลัยชายเดียว

หมายถึงน. มาลัยที่มีอุบะห้อยชายเพียงพวงเดียว, มาลัยมือ มาลัยข้อมือ หรือ มาลัยเปีย ก็เรียก.

บาท,บาท,บาท-

หมายถึง[บาด, บาดทะ-] น. ตีน, ราชาศัพท์ว่า พระบาท. (ป., ส. ปาท).

ตกปลอก

หมายถึงก. สวมปลอกที่ตีนคู่หน้าของช้าง เพื่อไม่ให้ไปหากินไกลหลังจากที่ใช้งานแล้ว.

แห้

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.

อัตชีวประวัติ

หมายถึงน. ประวัติชีวิตที่เจ้าของเขียนหรือเล่าด้วยตนเอง.

แผนผัง

หมายถึงน. แบบที่เขียนย่อหรือขยายจากของต่าง ๆ เช่นตึก เรือน.

ปาณิมุกต์

หมายถึงน. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว. (ส.).

ปาม

หมายถึงก. ขยุ้มด้วยมือ, ซุ่มซ่ามเข้าไป, กินอย่างตะกละ.

ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.

ทองปลายแขน

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.