ค้นเจอ 162 รายการ

หวาน

หมายถึงว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.

หันใจ

หมายถึงหายใจ

inamorata

แปลว่าหญิงที่เป็นที่รัก (ทางวรรณคดี), สาวคนรัก, หวานใจ

N

หวานใจ

ภาษาจีน心上人

หวานใจ

หวานใจ

แปลว่าที่รัก

sweetheart

แปลว่าหวานใจ

N

huneybunch

แปลว่าหวานใจ, สุดที่รัก

SL

กว้า

หมายถึง[กฺว้า] (โบ) ว. หรือ, อะไร, ทำไม, เป็นไร, บ้างซิ, บ้างเถิด, ว้า, หวามใจ, เช่น ในรลุงนาภี พรั่นกว้า. (ทวาทศมาส).

หวามใจ

ภาษาจีน心悸

หวามใจ

ภาษาจีน心寒

ระทก

หมายถึงว. หนาวใจ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ