ตัวกรองผลการค้นหา
หวาน
หมายถึงว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.
หันใจ
หมายถึงหายใจ
inamorata
แปลว่าหญิงที่เป็นที่รัก (ทางวรรณคดี), สาวคนรัก, หวานใจ
หวานใจ
ภาษาจีน心上人
แปลว่าที่รัก
sweetheart
แปลว่าหวานใจ
huneybunch
แปลว่าหวานใจ, สุดที่รัก
กว้า
หมายถึง[กฺว้า] (โบ) ว. หรือ, อะไร, ทำไม, เป็นไร, บ้างซิ, บ้างเถิด, ว้า, หวามใจ, เช่น ในรลุงนาภี พรั่นกว้า. (ทวาทศมาส).
หวามใจ
ภาษาจีน心悸
ภาษาจีน心寒
ระทก
หมายถึงว. หนาวใจ.