ผลการค้นหา

เสื่อมทราม

หมายถึงก. เลวลง (มักใช้แก่ความประพฤติ) เช่น ตั้งแต่เขาไปมั่วสุมกับคนพาล ชีวิตของเขาก็เสื่อมทรามลง. ว. ที่เลวลง (มักใช้แก่ความประพฤติ) เช่น เขามีความประพฤติเสื่อมทราม.

เศษคน,เศษมนุษย์

หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้ (ใช้เป็นคำด่า).

ด่า

หมายถึงก. ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทราม.

ปานีย,ปานีย-,ปานียะ

หมายถึง[ปานียะ-] ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส.).

หืน

หมายถึง(กลอน) ว. หิน, เลว, ทราม, ตํ่าช้า. (ดู หิน ๔, หิน-).

นักธรรม

หมายถึงน. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ มี ๓ ชั้น คือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก; ฤษี.

บานียะ

หมายถึงว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส. ปานีย).

ปาหุไณย,ปาหุไณย-

หมายถึง[-ไนยะ-] (แบบ) ว. ที่ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป. ปาหุเณยฺย).

โภช,โภชย์

หมายถึง[โพด] น. ของควรบริโภค. (ป. โภชฺช; ส. โภชฺย).

มฤคย์

หมายถึง[มะรึก] ว. สิ่งที่ควรติดตาม, สิ่งที่ต้องการ. (ส.).

เติ่ง

หมายถึงว. อาการที่ค้างอยู่นานเกินควร ในคำว่า ค้างเติ่ง.

ไตรรัตน์

หมายถึงน. แก้ว ๓ ประการ หมายถึง พระพุทธเจ้า เรียกว่า พุทธรัตนะ พระธรรม เรียกว่า ธรรมรัตนะ พระสงฆ์ เรียกว่า สังฆรัตนะ.