ผลการค้นหา

ฟุ้งเฟื่อง

หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า.

โพนทะนา

หมายถึงก. กล่าวโทษ, ติเตียน, พูดกล่าวโทษท่านต่อหน้าผู้อื่น.

โพธิสัตว์

หมายถึงน. ท่านผู้ที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ส. โพธิสตฺตฺว; ป. โพธิสตฺต).

ขอบคุณ,ขอบพระคุณ

หมายถึงคำกล่าวแสดงความรู้สึกบุญคุณ (เป็นคำที่ใช้แก่บุคคลที่เสมอกัน หรือผู้น้อยใช้แก่ผู้ใหญ่).

บพิตร

หมายถึง[บอพิด] (แบบ) น. พระองค์ท่าน เช่น บำรุงฤทัยตระโบม บพิตรผู้อย่าดูเบา, โดยมากเป็นคำที่พระสงฆ์ใช้แก่เจ้านาย เช่น บรมวงศบพิตร.

ทุกขนิโรธ

หมายถึง[ทุกขะนิโรด] น. ความดับทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๓. (ป.).

เพื่อน

หมายถึง(ปาก) ส. คำใช้แทนคำว่า เขา หรือ ท่าน ในอาการที่เป็นกันเอง.

เฟื่องฟุ้ง

หมายถึงก. ขจรไป, แพร่หลาย, (ใช้แก่เกียรติคุณ), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ, ชำนิชำนาญ, (ใช้แก่สติปัญญา), ฟุ้งเฟื่อง ก็ว่า.

พูดดีเป็นศรีแก่ปาก

หมายถึง(สำ) น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ.

เรือล่มเมื่อจอด ตาบอดเมื่อแก่

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำตนเป็นคนดีมาตลอด แต่มาเสียคนเมื่อแก่. ก. มีอุปสรรคเมื่อใกล้จะสำเร็จ.

ไก่แก่แม่ปลาช่อน

หมายถึง(สำ) น. หญิงค่อนข้างมีอายุที่มีมารยาและเล่ห์เหลี่ยมมาก และมีกิริยาจัดจ้าน.

เสี่ยง

หมายถึงก. มีโอกาสจะได้รับทุกข์หรืออันตรายเป็นต้น เช่น พูดอย่างนี้เสี่ยงคุกเสี่ยงตะราง.