ค้นเจอ 2,030 รายการ

มัก

หมายถึงก. ชอบ, พอใจ, เช่น เลือกที่รักมักที่ชัง. ว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เนือง ๆ, เช่น มักมีอันเป็นไปต่าง ๆ มักเป็นคนขี้ลืม.

ทีฆ,ทีฆ-

หมายถึง[ทีคะ-] (แบบ) ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. (ป.; ส. ทีรฺฆ).

ประสมประสาน

หมายถึงก. ผสมผสาน, เก็บรวมไว้ทีละเล็กละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.

ขะยุก

หมายถึงก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.

กุ๊ย

หมายถึงน. คนเลว, คนโซ. (จ. กุ๊ย ว่า ผี).

คอหยัก ๆ สักแต่ว่าคน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ประพฤติตัวไม่สมศักดิ์ศรีของความเป็นคน.

คนร้าย

หมายถึงน. คนที่ไม่มีคุณธรรม; คนทำผิดอาญา, อาชญากร.

ถ้ำมอง

หมายถึงน. ตู้หรือหีบที่มีแว่นขยายสำหรับดูภาพยนตร์สั้น ๆ หรือรูปต่าง ๆ ทีละคน. (ปาก) ก. แอบดู.

ดั้วเดี้ย

หมายถึงว. เคลื่อนไปทีละน้อย ๆ เช่น หนอนไต่ดั้วเดี้ย.

สุชน

หมายถึงน. คนดี, คนประพฤติดี. (ป., ส.).

เห็นดีกัน

หมายถึงก. เห็นว่าใครจะมีฝีมือหรือความสามารถเป็นต้นมากกว่ากัน (มักใช้ในทางท้าทาย) เช่น สักวันหนึ่งจะต้องเห็นดีกัน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ