ผลการค้นหา

กลอักษร

หมายถึง[กน-, กนละ-] น. ชื่อเพลงยาวกลบทที่ซ่อนเงื่อนไว้ให้อ่านฉงน ตัวอย่างว่า โอ้อกเอ๋ยแสนวิตก กระไรเลยระกำใจ จะจากไกลไม่เคย ให้อ่านว่า โอ้อกเอ๋ยแสนวิตกโอ้อกเอ๋ย กระไรเลยระกำใจกระไรเลย จะจากไกลไม่เคยจะจากไกล. (กลอักษรงูกลืนหาง). (จารึกวัดโพธิ์).

เสลด

หมายถึง[สะเหฺลด] น. เสมหะ, เมือกที่ออกจากลำคอ ทรวงอก และลำไส้. (เทียบ ส. เศฺลษฺม).

กระวน

หมายถึง(กลอน) ก. วนเวียน, วุ่น, หวน, เช่น กระเวนกระวนกาม กวนอก พี่นา. (นิ. นรินทร์).

กระเอิบ

หมายถึง(กลอน) ก. เอิบ, อิ่ม, เช่น เถ้ากระเอิบเรอสมออกแล. (ม. คำหลวง กุมาร).

ห่มดอง

หมายถึงน. เรียกวิธีห่มผ้าของพระภิกษุสามเณรอย่างหนึ่งโดยห่มเฉวียงบ่าและมีผ้ารัดอก.

บุษบราค

หมายถึง[-ราก] น. บุษราคัม, ทับทิม, บุษย์นํ้าทอง, พลอยสีเหลือง. (ส. ปุษฺปราค).

ราชูปถัมภ์,ราโชปถัมภ์

หมายถึง[ราชูปะถำ, ราโชปะถำ] น. ความอุปถัมภ์ของพระราชา ใช้ว่า พระบรมราชูปถัมภ์. (ป.).

นคราทร

หมายถึง[นะคะราทอน] (เลิก) น. ชื่อกรมมีหน้าที่ทำความสะอาดให้แก่พระนคร.

อัจฉรา

หมายถึง[อัดฉะรา] น. นิ้วมือ; ลัดนิ้วมือหนึ่ง, เวลาประเดี๋ยวเดียว, ชั่วพริบตา. (ป.).

หลอดลม

หมายถึงน. ทางเดินอากาศหายใจส่วนล่าง อยู่ระหว่างท่อลมส่วนอกกับถุงลมปอด. (อ. bronchus, lower airways).

เอี๊ยม

หมายถึงน. แผ่นผ้าสำหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก ๆ, เต่า ก็ว่า. (ดู เต่า ๒). (จ.).

ตีโพยตีพาย

หมายถึงก. แกล้งร้องหรือทำโวยวายเกินสมควร, แสดงความเสียอกเสียใจจนเกินเหตุ.