ตัวกรองผลการค้นหา
ม่อน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. เนินเขา, ยอดเขา.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ส. ข้าพเจ้า เช่น อกม่อนเมา บาบั้น บิ่นบ้าในทรวง. (หริภุญชัย).
มอบฉันทะ
หมายถึงก. มอบธุระไว้ด้วยความไว้วางใจ, ยินยอมให้ทำแทนโดยมีหลักฐาน.
มอม
หมายถึงน. เรียกรูปสัตว์ในนิยายที่มักสักตามร่างกาย ส่วนใหญ่เป็นรูปสิงห์.
มอมหน้า,มอมหน้ามอมตา
หมายถึงก. เอามินหม้อเป็นต้นละเลงบนหน้าเพื่อไม่ให้คนอื่นจำหน้าได้.
มอลโทส
หมายถึง(วิทยา) น. นํ้าตาลชนิดหนึ่งประเภทไดแซ็กคาไรด์ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว หลอมละลายที่ ๑๖๐-๑๖๕ °ซ. องค์ประกอบเป็นกลูโคส ๒ โมเลกุลเชื่อมกัน เกิดขึ้นเนื่องจากเอนไซม์ไดแอสเทส ซึ่งมีในข้าวมอลต์ ทำปฏิกิริยากับแป้ง มีรสหวานน้อยกว่านํ้าตาลทราย. (อ. maltose).
มะก่อง
หมายถึงดู ค้างคาว ๒ (๑).
มะกะโรนี
หมายถึงน. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งสาลีเป็นเส้นกลวงยาวหรือเป็นรูปอื่น ๆ เวลาจะนำมาปรุงต้องต้มให้สุก มักใช้ผัดหรือทำแกงจืด, มักกะโรนี ก็เรียก. (อ. macaroni).
มะข่วง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกำจัด. (ดู กำจัด ๑).
มะเขือพวง
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Solanum torvum Sw. ในวงศ์ Solanaceae ผลกินได้, อีสานเรียก หมากแข้ง.
มะซัก
หมายถึงดู ประคำดีควาย.
มะซ่าน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Dillenia aurea Smith ในวงศ์ Dilleniaceae ผลเป็นพู มีเมือกมาก.