ค้นเจอ 1,858 รายการ

บุทคล

หมายถึง[บุดคน] น. บุคคล, คน. (ส. ปุทฺคล; ป. ปุคฺคล).

ผู้น้อย

หมายถึงน. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา.

สามเมา

หมายถึง(ปาก) ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา.

อภัพบุคคล

หมายถึง[อะพับพะบุกคน] น. คนไม่สมควร. (ป. อภพฺพปุคฺคล).

เซซัง

หมายถึงว. อาการที่เดินซวนเซไปไม่ตรงเหมือนคนเจ็บหรือคนไร้ที่พึ่ง.

ติงส,ติงส-,ติงสติ

หมายถึง[ติงสะ-] (แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).

เห็นแก่หน้า

หมายถึงก. ลำเอียงในบุคคล, มุ่งเฉพาะคน.

อันธพาล

หมายถึงน. คนเกะกะระราน. (ป.).

ลูกสมุน

หมายถึง(ปาก) น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ.

มิตภาณี

หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).

ลาวก

หมายถึงน. คนเกี่ยวข้าว. (ป., ส.).

ไพร่พล

หมายถึงน. กำลังทหาร, กำลังคน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ