ผลการค้นหา

ศรัย

หมายถึง[ไส] น. ที่พักพิง, ที่พึ่ง, ที่อาศัย, ที่ร่มเย็น. (ส. ศฺรย).

ศราพก,ศราวก

หมายถึง[สะราพก, -วก] น. สาวก, ศิษย์. (ส. ศฺราวก; ป. สาวก).

ศรี

หมายถึง[สี] น. พลู. (ม.); (ราชา) หมากพลู เรียกว่า พระศรี.

ศรี

หมายถึง[สี] (กลอน) น. ลักษณนามใช้แก่คน เช่น พระปิตุราชมาตุรงค์ทรงพระสรวล เห็นสมควรคู่ครองกันสองศรี. (อภัย).

ศรีสังคีต

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ศลัถ

หมายถึง[สะลัด] น. ลุ่ย, หลุด; หลวม, ไม่แน่น. (ส.).

ศลิษฏ์

หมายถึง[สะหฺลิด] ว. ติด, แนบ, เกี่ยวข้อง. (ส.).

ศวัส

หมายถึง[สะวัด] น. วันพรุ่งนี้. (ส. ศฺวสฺ; ป. เสฺว).

ศศ,ศศ-,ศศะ

หมายถึง[สะสะ-] น. กระต่าย, รอยดำที่ปรากฏในดวงจันทร์ ซึ่งถือกันว่าคล้ายกระต่าย. (ส.; ป. สส).

ศศิ,ศศิ,ศศิน,ศศี

หมายถึง[สะสิ, สะสิน, สะสี] น. “ซึ่งมีกระต่าย” คือ ดวงจันทร์. (ส.).

ศอกกลับ

หมายถึงก. หมุนตัวตีศอกทางด้านหลัง เป็นท่ามวยไทยท่าหนึ่ง; โดยปริยายหมายความว่า ย้อนว่าสวนคำ, พูดตอบสวนควัน, เช่น พอเขาว่ามาก็ศอกกลับไป.

ศอกคู้

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์หัสตะ มี ๕ ดวง, ดาวศีรษะช้าง ดาวหัสต หรือ ดาวหัฏฐะ ก็เรียก.