ผลการค้นหา

ราชฐาน

หมายถึงน. ที่อยู่ประจำของพระเจ้าแผ่นดิน ใช้ว่า พระราชฐาน เช่น เขตพระราชฐาน แปรพระราชฐาน.

โลกเชษฐ์

หมายถึง[โลกกะ-] น. “ผู้เป็นใหญ่ในโลก” คือ พระพุทธเจ้า. (ส. โลกเชฺยษฺ; ป. โลกเชฏฺ).

เศรษฐี

หมายถึง[เสดถี] น. คนมั่งมี; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ธนิษฐา มี ๔ ดวง, ดาวไซ ดาวศรวิษฐา หรือ ดาวธนิษฐะ ก็เรียก. (ส. ว่า ประมุขพ่อค้า; ป. เสฏฺิ).

ษัษฐี

หมายถึง[สัดถี] น. วันที่ ๖ หรือ วัน ๖ คํ่า. (ส.; ป. ฉฏฺี).

สฐะ

หมายถึง(แบบ) ว. โกง, ล่อลวง; โอ้อวด. (ป.).

สมมติฐาน

หมายถึง[สมมดติ-, สมมุดติ-] น. ข้อคิดเห็นหรือถ้อยแถลงที่ใช้เป็นมูลฐานแห่งการหาเหตุผล การทดลอง หรือการวิจัย. (อ. hypothesis).

สมาพันธรัฐ

หมายถึง[-พันทะ-] น. รัฐหลาย ๆ รัฐที่รวมกันเพื่อประโยชน์ร่วมกันบางอย่าง โดยมีข้อตกลงระหว่างกันให้มีรัฐบาลกลาง และให้มีอำนาจหน้าที่เฉพาะกิจการบางอย่างที่รัฐสมาชิกยินยอมมอบหมายให้เท่านั้น, ปัจจุบันไม่มีแล้ว. (อ. confederation of states).

สักกายทิฐิ

หมายถึงน. ความยึดถือว่ากายหรือตัวเป็นของตน. (ป. สกฺกายทิฏฺ;).

ปาฐกถา

หมายถึง[-ถะกะถา] น. ถ้อยคำหรือเรื่องราวที่บรรยายในที่ชุมนุมชนเป็นต้น. ก. บรรยายเรื่องราวในที่ชุมนุมชนเป็นต้น. (ป.).

ปิฐิ

หมายถึง[ปิดถิ] (แบบ) น. หลัง. (ป. ปิฏฺิ; ส. ปฺฤษฺ).

เป็นหลักเป็นฐาน

หมายถึงว. มีฐานะมั่นคง เช่น เขาตั้งตัวเป็นหลักเป็นฐานแล้ว.

แปรพระราชฐาน

หมายถึง[-พฺระราดชะถาน] (ราชา) ก. เปลี่ยนสถานที่ประทับไปอยู่ที่อื่นเป็นการชั่วคราว.