ผลการค้นหา

กหังปายา

หมายถึง[กะ-] น. เกณฑ์สำหรับลบพุทธศักราชเป็นจุลศักราช ตรงกับเลข ๑๑๘๑.

สนับนิ้ว,สนับนิ้วมือ

หมายถึงน. ปลอกโลหะสวมปลายนิ้วมือสำหรับดุนก้นเข็มเพื่อไม่ให้เจ็บนิ้วมือ.

เนียง

หมายถึงน. นาง (ออกเสียงตามเขมรที่เขียนว่า นาง).

คัดลายมือ

หมายถึงก. ลอกข้อความออกมาเขียนด้วยตัวบรรจง.

เทศนาโวหาร

หมายถึงน. สำนวนเขียนที่เป็นไปในลักษณะการเทศนาของพระ.

ไพรคิ้ว

หมายถึงน. ลายเขียนเป็นเส้นคิ้วที่หัวโขน.

ไทยหลง

หมายถึงน. วิธีเขียนหนังสือลับของโบราณอย่างหนึ่ง.

แขม

หมายถึง[ขะแม] น. คนเขมร, เขียนเป็น แขมร์ ก็มี.

ตูบ

หมายถึงน. กระท่อม, กระต๊อบ, เช่น ไปตั้งตูบตีนเขา. (ม. คำหลวง ชูชก), กระตูบ ก็เรียก.

นิพจน์

หมายถึง(คณิต) น. สัญลักษณ์ที่แทนหลาย ๆ พจน์บวกหรือลบกัน. (อ. expression).

น้ำมือ

หมายถึงน. มือของตัวแท้ ๆ; รสมือ; ความสามารถในการทำ เช่น บำรุงสินค้าให้เกิดมีขึ้นในประเทศโดยนํ้ามือของคนไทยเรา.

บทบรรณาธิการ

หมายถึงน. ข้อเขียนที่บรรณาธิการหรือนักเขียนชั้นนำเขียนเพื่อแสดงความคิดเห็นอันเป็นแนวของหนังสือนั้น ๆ, บทนำ ก็ว่า.