ค้นเจอ 414 รายการ

ปวิธ

หมายถึง[ปะวิด] ก. บพิธ. (ป. ป + วิ + ธา).

เอาเนื้อหนูไปปะเนื้อช้าง

หมายถึง(สำ) ก. เอาทรัพย์หรือสิ่งของจากคนที่มีน้อยไปให้แก่ผู้ที่มีมากกว่า.

ขจร

หมายถึง[ขะจอน] ก. ฟุ้งไป. (ข. ขฺจร ว่า ฟุ้งไป แผลงเป็น กำจร ก็ได้; ป., ส. ข = อากาศ + จร = ไป).

ปวาส

หมายถึง[ปะวาด] ก. ประพาส. (ป.; ส. ปฺรวาส).

อัปกะ

หมายถึง[อับปะ-] ว. เล็กน้อย, นิดหน่อย. (ป. อปฺปก; ส. อลฺปก).

อัปฏิภาค

หมายถึง[อับปะติพาก] ว. ไม่มีเปรียบ, เทียบไม่ได้. (ป. อปฺปฏิภาค).

สถาปนิก

หมายถึง[สะถาปะ-] น. ผู้ทรงคุณวุฒิในการสร้างสรรค์ทางออกแบบก่อสร้าง. (ส.).

ปถมัง

หมายถึง[ปะถะหฺมัง] น. วิธีทำผงด้วยเวทมนตร์คาถาเพื่อความศักดิ์สิทธิ์.

ปริวิตก

หมายถึง[ปะริ-] ก. นึกเป็นทุกข์หนักใจ. (ป. ปริวิตกฺก ว่า การตรึกตรอง).

ปรสิตวิทยา

หมายถึง[ปะระสิดตะวิดทะยา, ปะระสิดวิดทะยา] (แพทย์) น. วิชาที่ว่าด้วยพยาธิ.

อุปริ

หมายถึง[อุปะริ, อุบปะริ] คำประกอบหน้าศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เบื้องบน ข้างบน. (ป., ส.).

ปรมินทร์,ปรเมนทร์

หมายถึง[ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ