ตัวกรองผลการค้นหา
เจ็ด
หมายถึงน. จำนวนหกบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๗ ตกในราวเดือนมิถุนายน; (โบ) เรียกลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก. (กฎ. ๒/๒๖).
อิน
หมายถึงน. ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง ลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียกว่า ลูกจันอิน. (ดู จัน).
กุ๊ย
หมายถึงน. คนเลว, คนโซ. (จ. กุ๊ย ว่า ผี).
ตบแต่ง
หมายถึงก. ทำให้งาม; จัดให้ลูกสาวมีเรือนตามประเพณี เช่น ตบแต่งลูกสาวให้เป็นฝั่งเป็นฝา.
สำเส็ด
หมายถึงน. ต้นไม้ขนาดเล็ก ลูกเหมือนลูกชมพู่. (พจน. ๒๔๙๓).
เลือดเนื้อ
หมายถึงน. ลูกในไส้, ลูกของตนแท้ ๆ; ชีวิต เช่น ปฏิวัติโดยไม่เสียเลือดเนื้อ.
สุดท้อง
หมายถึงว. ที่เกิดทีหลังเพื่อน เช่น ลูกคนสุดท้อง น้องสุดท้อง.
แป้น
หมายถึงว. กลมแบนอย่างลูกจัน.
ลูกผู้น้อง
หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของน้าหรืออา.
ลูกสะใภ้
หมายถึงน. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
ไข่หำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลูกอัณฑะ.
สมอ
หมายถึง[สะหฺมอ] น. ลูกฝ้าย.