ผลการค้นหา

ตายโคม

หมายถึงน. เรียกไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟักว่า ไข่ตายโคม.

ตายด้าน

หมายถึงก. หมดความรู้สึกทางสัมผัส, ไม่มีความรู้สึกเหมือนอย่างที่เคยมี; โดยปริยายหมายความว่า หยุดเจริญก้าวหน้า ติดอยู่แค่นั้น.

ตายเป็นเบือ

หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.

ตายพราย

หมายถึงก. ตายเสียแต่ยังไม่ออกผล (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิดซึ่งกำลังจะมีผล เช่น กล้วย ถั่วแระ), ยืนต้นตาย (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิด เช่น คูน).

ตาร้าย

หมายถึงน. เรียกผู้ที่มองดูคนอื่นแล้วถือว่าให้โทษแก่คนนั้น, ดูร้าย ก็ว่า; ที่เดือดร้อน ในคำว่า เข้าตาร้าย.

ตาเริด

หมายถึงว. อาการที่นอนตาค้างหรือนอนไม่หลับ.

ตาเรือ

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).

ตาลยอดด้วน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ไม่มีทางเจริญก้าวหน้าต่อไปอีกแล้ว; คนที่ไม่มีบุตรสืบตระกูล.

ตาลาย

หมายถึงว. อาการที่มองเห็นอะไรไม่ชัดพร่าลายไปหมด.

ตาลุชะ

หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานแข็ง ได้แก่พยัญชนะวรรค จ คือ จ ฉ ช ฌ ญ และอักษร ย สระอิ อี รวมทั้ง ศ ในภาษาสันสกฤต. (ป.; ส. ตาลวฺย).

ตาแวว

หมายถึงว. ลักษณะของตาที่มีความไวในการเห็นภัยอันตราย, หวาดระแวง, เช่น กาตาแววเห็นธนู.

ตาโศก

หมายถึงน. ตามีลักษณะเศร้า ชวนให้เอ็นดู.