ผลการค้นหา

ปิณฑะ

หมายถึง[ปินดะ] (แบบ) น. ก้อนข้าว. (ป., ส.).

ข้าวสวย

หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก.

ขันข้าวบาตร

หมายถึงน. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร.

ข้าวกล้อง

หมายถึงน. ข้าวที่สีเอาเปลือกออกโดยยังมีจมูกข้าวและเยื่อหุ้มเมล็ดข้าวอยู่, เดิมใช้วิธีใส่ครกตำเรียกว่า ข้าวซ้อม หรือ ข้าวซ้อมมือ.

อันนะ

หมายถึงน. ของกินโดยเฉพาะข้าว, มักใช้เข้าคู่กับ ปานะ เป็น อันนะปานะ แปลว่า ข้าวและนํ้า. (ป., ส.).

โรงสี,โรงสีข้าว

หมายถึงน. สถานที่สีข้าวเปลือกให้เป็นข้าวสารด้วยเครื่องจักร.

กาศิก,กาศิก-

หมายถึง[กาสิกะ-] (แบบ) ว. ที่มาจากแคว้นกาสี, เหมือนไหม, แกมไหม. (ส.; ป. กาสิก).

ท้องเล็น

หมายถึงว. เรียกข้าวสารที่หุงยังไม่สุกดี ยังมีแกนเมล็ดข้าวเหลืออยู่บ้าง ว่า ข้าวท้องเล็น.

ตะแง้

หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าว ว่า ตะแง้หมาก ตะแง้ข้าว, ระแง้ ก็เรียก.

บุพพัณชาติ

หมายถึง[-พันนะชาด] น. พืชที่จะพึงกินก่อน ได้แก่ข้าวทุกชนิด. (ป. ปุพฺพณฺณชาติ; ส. ปูรฺว + อนฺน + ชาติ).

ท้องยุ้งพุงกระสอบ

หมายถึง(สำ) น. คนกินจุ. (ปาก) ว. ที่กินจุผิดปรกติ.

สนเข็ม

หมายถึงก. ร้อยด้ายหรือไหมเป็นต้นเข้าไปในรูเข็ม.