ผลการค้นหา

เผื่อแผ่

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เจือจาน, ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, แผ่เผื่อ ก็ว่า.

แพะรับบาป

หมายถึง(สำ) น. คนที่รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่นที่ทำกรรมนั้น.

ขอโทษ,ขอประทานโทษ

หมายถึงก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ใช้เป็นคำสุภาพเมื่อรู้สึกว่าจะเป็นการล่วงเกินผู้อื่น.

ลงทัณฑ์

หมายถึง(กฎ) ก. ลงโทษผู้กระทำผิดต่อวินัยทหารหรือวินัยตำรวจ.

แย่งชิง

หมายถึงก. ยึดถือเอาทรัพย์หรือประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สินของผู้อื่น.

มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. ไม่ช่วยทำแล้วยังขัดขวางการทำงานของผู้อื่น.

นายว่าขี้ข้าพลอย

หมายถึง(สำ) ก. พลอยพูดผสมโรงติเตียนผู้อื่นตามนายไปด้วย.

น้ำท่วมปาก

หมายถึง(สำ) ก. พูดไม่ออกเพราะเกรงจะมีภัยแก่ตนหรือผู้อื่น.

กระซิบกระซาบ

หมายถึงก. บอกความหรือคุยกันด้วยเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน.

แช่งชักหักกระดูก

หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.

นายทุน

หมายถึงน. ผู้ที่เป็นเจ้าของทุนที่ใช้ในการผลิตสินค้า, ผู้ลงทุนประกอบกิจการหรือออกทุนให้ผู้อื่นประกอบกิจการ.

เจ้าบ้าน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้เป็นหัวหน้าซึ่งครอบครองบ้านในฐานะเป็นเจ้าของ ผู้เช่า หรือในฐานะอื่น เช่น ผู้ดูแลบ้าน.