ตัวกรองผลการค้นหา
หยัน
หมายถึงก. เยาะ, เย้ย.
หยับ,หยับ ๆ
หมายถึงว. อาการที่เคี้ยวเนิบ ๆ เช่น คนแก่เคี้ยวหมากหยับ ๆ; อาการขึ้นลงเนิบ ๆ เช่น พายอ่อนหยับจับงามงอน (เห่เรือ); อาการที่หัวเรือโต้คลื่นเหยิบ ๆ.
หยาบช้า
หมายถึงว. ตํ่าช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.
หยาบหยาม
หมายถึงก. กล่าวคำหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก.
หยิ่ง
หมายถึงว. จองหอง, อวดดี, ลำพอง, ถือตัว.
หยิบ
หมายถึงก. เอานิ้วมือจับขึ้น. น. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบมือ ก็เรียก.
หยิม ๆ
หมายถึงว. อาการที่ฝนตกพรำประปราย.
หยี่
หมายถึง[หฺยี่] (โบ) น. ผ้าพื้นขาวปักด้วยด้ายเป็นดอกดวงต่าง ๆ.
หยุ
หมายถึง[หฺยุ] (โบ) ว. น่วม, อาการที่อ่อนจนกดบู้ลงได้.
หรอย ๆ
หมายถึงว. ต้อย ๆ, หย็อย ๆ, (ใช้แก่กิริยาที่เด็กวิ่ง).
หริคันธ์,หริจันทน์
หมายถึง[หะริคัน, หะริจัน] น. จันทน์แดง. (ป., ส.).
หริณะ
หมายถึง[หะรินะ] น. กวาง, เนื้อชนิดหนึ่ง, กระต่าย. ว. สีขมิ้น, สีเหลืองอมแดง, สีเขียว. (ป., ส.).