ผลการค้นหา

พ่อบ้าน

หมายถึงน. ชายที่เป็นหัวหน้าครอบครัว, ชายผู้จัดการงานธุรการในสถานที่เช่นโรงพยาบาลเป็นต้น.

พอเพียง

หมายถึงก. ได้เท่าที่กะไว้ เช่น ได้เท่านี้ก็พอเพียงแล้ว.

พ่อเมือง

หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.

พอยกขาก็ลาโรง

หมายถึง(สำ) ก. ชักช้าทำให้เสียการ, พอก้าวขาก็ลาโรง ก็ว่า.

พอแรง

หมายถึงว. เต็มแรง, มาก, เช่น ถูกด่าเสียพอแรง ว่าเสียพอแรง.

พ่อสื่อ

หมายถึงน. ชายที่ทำหน้าที่ชักนำชายหญิงให้พบรู้จักรักใคร่และแต่งงานกัน, ชายผู้ช่วยเหลือให้คู่รักได้ติดต่อหรือพบปะกัน.

พอเหมาะ

หมายถึงก. เหมาะเจาะ เช่น เขามาพอเหมาะกับเวลา รองเท้านี้ใส่ได้พอเหมาะ, พอเหมาะพอเจาะ ก็ว่า.

พะเนินเทินทึก

หมายถึง(ปาก) ว. มากมายก่ายกอง, พะเนิน ก็ว่า.

พะเนียง

หมายถึงน. ชื่อหม้อนํ้าชนิดหนึ่ง รูปอย่างหม้อคะนน.

พะยอม

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea roxburghii G. Don ในวงศ์ Dipterocarpaceae ดอกสีขาว กลิ่นหอม เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้าง.

พะอง

หมายถึงน. ไม้ไผ่ป่าตัดแขนงให้ยาวพอที่เท้าจะเหยียบขึ้นลงได้ สำหรับผูกพาดขึ้นต้นไม้ต่างบันได ถ้าต้นไม้สูงมากก็อาจใช้ไม้ไผ่หลายลำผูกต่อ ๆ กันขึ้นไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

พะอืดพะอม

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกคลื่นไส้; โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้จะตัดสินใจอย่างไรดี, ไม่กล้าที่จะตัดสินใจเด็ดขาดลงไป, กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็ว่า.