ตัวกรองผลการค้นหา
กะง้องกะแง้ง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. คดไปคดมา, งอไปงอมา.
กะเตง ๆ
หมายถึงว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่.
ตำข้าวสารกรอกหม้อ
หมายถึง(สำ) ก. หาเพียงแค่พอกินไปมื้อหนึ่ง ๆ, ทำพอให้เสร็จไปชั่วครั้งหนึ่ง ๆ.
เอกบุคคล,เอกบุรุษ
หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.
พักใหญ่
หมายถึงน. ชั่วระยะเวลานานพอสมควร.
หาดก,หาตกะ
หมายถึง[-ดก, -ตะกะ] น. ทองคำ. (ป., ส. หาฏก).
มหาขันธกะ
หมายถึง[มะหาขันทะกะ] น. ชื่อคัมภีร์พระวินัยหมวดหนึ่ง. (ป.).
ถูไถ
หมายถึงก. แก้ข้อขัดข้องพอให้ลุล่วงไปได้ เช่น พอถูไถไปได้, ยังใช้ได้ก็ทนใช้ไป เช่น ยังใช้ถูไถไปได้ ใช้ถูไถมานาน.
อนุรูป
หมายถึงว. สมควร, เหมาะ, พอเพียง; เป็นไปตาม. (ป., ส.).
พอดี
หมายถึงว. กำลังดี, พอเหมาะพอเจาะ, เช่น เสื้อใส่ได้พอดี, พอดิบพอดี ก็ว่า; พอเหมาะกับเวลา เช่น พอสิ้นเดือนเงินก็หมดพอดี เขามาถึงที่ทำงาน ๘.๓๐ น. พอดี.
ไปวัดไปวาได้
หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างหน้าตาดีพอจะอวดเขาได้.
ยาปนมัต
หมายถึงน. อาหารที่พอจะให้ร่างกายดำรงอยู่ได้. ว. สักว่ายังชีวิตให้เป็นไป, พอเลี้ยงชีพ, พอเยียวยาชีวิต, ภาษาตลาดมักพูดว่า ยาปรมัดไส้. (ป. ยาปนมตฺต).