ตัวกรองผลการค้นหา
สุวรรณ,สุวรรณ-
หมายถึง[-วัน, -วันนะ-] น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
สุวรรณภูมิ
หมายถึง[สุวันนะพูม] น. ดินแดนแหลมทองซึ่งเชื่อกันว่ามีอาณาบริเวณครอบคลุมพม่า ไทย ลาว เขมร เวียดนาม มาเลเซีย และสิงคโปร์.
สุวะ
หมายถึง[-วะ] น. นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).
สุหร่าย
หมายถึง[-หฺร่าย] น. เครื่องโปรยนํ้า รูปทรงคล้ายภาชนะกรวดน้ำ คอสูง ปากมีจุกปิดและเจาะรูอย่างฝักบัว สำหรับสลัดนํ้าให้เป็นฝอย. (เปอร์เซีย surahi).
ยี่สุ่น
หมายถึงดู กุหลาบ (๑).
รสสุคนธ์
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Tetracera loureiri Pierre ในวงศ์ Dilleniaceae ดอกสีขาว ออกเป็นช่อ กลิ่นหอม, เสาวคนธ์ ก็เรียก.
ลมมรสุม
หมายถึงน. (ภูมิ) ลมที่เกิดขึ้นเนื่องจากความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิของพื้นดินกับพื้นน้ำ ในฤดูหนาวอุณหภูมิของพื้นดินเย็นกว่าอุณหภูมิของน้ำในมหาสมุทรที่อยู่ใกล้เคียง อากาศเหนือพื้นน้ำจะลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากพื้นดินจึงพัดเข้าไปแทนที่ทำให้เกิดเป็นลมพัดออกจากทวีป ส่วนในฤดูร้อนอุณหภูมิของพื้นดินร้อนกว่าน้ำในมหาสมุทร จึงทำให้เกิดลมพัดไปในทิศทางตรงกันข้าม, พายุใหญ่ที่มีลมแรงและมีฝนตกหนัก.
เลี้ยงไม่เสียข้าวสุก,เลี้ยงไม่เสียหลาย
หมายถึงก. เลี้ยงแล้วยังใช้ประโยชน์ได้บ้าง.
โหราตีนหมา,โหราเท้าสุนัข
หมายถึงน. ชื่อพืชเบียนชนิด Balanophora abbreviata Blume ในวงศ์ Balanophoraceae ใช้ทำยาได้.
อสุจิ
หมายถึง[อะ-] ว. ไม่สะอาด, ไม่บริสุทธิ์; เรียกนํ้ากามว่า นํ้าอสุจิ. (ป.).
อสุภสัญญา
หมายถึงน. การกำหนดรู้ว่าเป็นของไม่สวยงาม.
อสุรกาย
หมายถึง[อะสุระ-] น. สัตว์เกิดในอบายภูมิพวกหนึ่ง เชื่อกันว่าชอบเที่ยวหลอกหลอนคน, คู่กับ เปรต. (ป.).