ผลการค้นหา

กระบอกเสียง

หมายถึง(ปาก) น. ผู้เป็นปากเป็นเสียงแทน.

กล่อมเกลี้ยง

หมายถึงก. อบรมเลี้ยงดูให้มีนิสัยดี.

กล่าวเกลี้ยง

หมายถึง(กลอน) ก. พูดเพราะ เช่น กล่าวเกลี้ยงไมตรีชวนชัก. (เสือโค).

กันเมียง

หมายถึงน. เด็ก, โบราณเขียนเป็น กันมยง เช่น แลเด็กหญิงถ่าวชาววยงก็ดี อันกันมยงทักแท่ให้แต่งแง่ดูงาม. (ม. คำหลวง ทศพร). (ข. เกฺมง = เด็ก).

กาบเขียง

หมายถึงน. ส่วนที่หุ้มจั่นหมาก จั่นมะพร้าว.

ก้าวเฉียง

หมายถึงก. เดินเป็นฟันปลา (ใช้แก่การแล่นเรือ); โดยปริยายใช้แก่การพูดไม่ตรงหรือพูดเลี่ยง เช่น นงลักษณ์แกล้งกล่าวก้าวเฉียง. (อิเหนา).

กินเลี้ยง

หมายถึงก. กินอาหารร่วมกันหลายคนเพื่อสังสรรค์กันเป็นต้น.

กุนเชียง

หมายถึงน. ไส้กรอกอย่างจีน.

เกลียง

หมายถึง[เกฺลียง] น. หญ้า เช่น เกลียงอ่อนห่อนโคลด ละไว้. (โลกนิติ).

เกี๋ยง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ขีดกา, ขีดไขว้.

แขยง

หมายถึง[ขะแหฺยง] ก. เกลียดเมื่อได้เห็นหรือถูกต้องสิ่งที่สกปรก น่ารังเกียจ หรือน่าเกลียดน่ากลัว หรือเมื่อนึกถึงสิ่งนั้น, ขยะแขยง ก็ว่า.

คู่เคียง

หมายถึงน. ผู้ที่เข้ากระบวนแห่ของหลวงซึ่งเดินเคียงราชยานไปคนละข้าง.