ผลการค้นหา

นาเรศ

หมายถึง(กลอน) น. นาง, ผู้หญิง.

ต่อมโลหิต

หมายถึงน. เลือดระดูผู้หญิง.

หญิง

หมายถึงน. คนที่มีมดลูก, ผู้หญิง ก็ว่า.

ขา

หมายถึงว. คำขานรับของผู้หญิง.

ซิ่น

หมายถึงน. ผ้าถุงอย่างหนึ่งที่ผู้หญิงนุ่ง.

ดอกกะทือ

หมายถึงใช้เป็นคำด่าผู้หญิง.

ชาววัง

หมายถึงน. พวกผู้หญิงที่อยู่ในวัง.

กันต์

หมายถึงก. ตัด, โกน, เช่น เกศากันต์ (ตัดผม, โกนผม); ยินดี, พอใจ, เช่น สุนทรกันต์ มุทุกันต์. ว. น่าใคร่, น่าพอใจ, งดงาม, เช่น กันตาภิรมย์ หมายถึง ยินดียิ่งในสิ่งที่น่าพอใจ.

รักขิต

หมายถึงก. ระวัง, ดูแล, รักษา, (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส) เช่น พุทธรักขิต ญาณรักขิต. (ป.).

อินัง,อินังขังขอบ

หมายถึงก. เอาใจใส่, เอาใจช่วย, ดูแล, เหลียวแล, นำพา, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่อินัง ไม่อินังขังขอบ หมายความว่า ไม่เอาใจใส่.

หน้ากล้อ

หมายถึงน. หน้ากลม เช่น เขาเป็นคนผมหยิก หน้ากล้อ คอสั้น ฟันขาว.

ร่วง

หมายถึงก. หล่น เช่น ใบไม้ร่วง ผลไม้ร่วง, หลุด เช่น ถูกชกฟันร่วง ผมร่วง.