ค้นเจอ 306 รายการ

บุษยมาส

หมายถึงน. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรบุษยะ คือ เดือนยี่ ตกในราวมกราคม. (ส.).

เบส

หมายถึง(เคมี) น. สารเคมีซึ่งทำปฏิกิริยากับกรด แล้วให้ผลเป็นเกลือหรือเกลือกับนํ้าเท่านั้น, สารเคมีที่มีสมบัติรับโปรตอนมาจากสารอื่นได้, สารเคมีที่มีสมบัติจ่ายอิเล็กตรอนคู่หนึ่งให้แก่สารอื่นได้, สารเคมีซึ่งเมื่อละลายนํ้าแล้วให้ไฮดรอกไซด์ไอออน (OH-), สารละลายที่เปลี่ยนสีลิตมัสสีแดงเป็นสีนํ้าเงินได้. (อ. base).

เบาะแส

หมายถึงน. ลู่ทาง, ร่องรอย, ลาดเลา, เค้าเงื่อน, ตำแหน่งแห่งที่ซึ่งทราบมาอย่างเลา ๆ พอเป็นรูปเค้า.

ประภาส

หมายถึง[ปฺระพาด] น. แสงสว่าง. (ส. ปฺรภาส; ป. ปภาส).

ปรามาส

หมายถึง[ปะรามาด] น. การจับต้อง, การลูบคลำ. (ป.).

ปริหาส

หมายถึง[ปะริหาด] ก. บริหาส. (ป.).

ปวาส

หมายถึง[ปะวาด] ก. ประพาส. (ป.; ส. ปฺรวาส).

อธิกมาส

หมายถึง[-มาด] น. เดือนที่เพิ่มขึ้นในปีจันทรคติ คือ ในปีนั้นมี ๑๓ เดือน มีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ สอง ๘. (ป.).

อภิเษกสมรส

หมายถึง(ราชา) ก. แต่งงาน.

อมฤตรส

หมายถึง[อะมะรึดตะ-] น. น้ำทิพย์; พระธรรม (ในพระพุทธศาสนา).

อรัญวาส

หมายถึงน. การอยู่ในป่า. (ป. อรญฺวาส).

อัพภาส

หมายถึง[อับพาด] น. คำซํ้า, ในไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต หมายเอา การซ้อนหรือซํ้าอักษรลงหน้าศัพท์ เช่น ชวาล (เรือง) เป็น ชัชวาล (รุ่งเรือง), ในภาษาไทยก็ใช้ เช่น ครื้น ครึก ยิ้ม แย้ม ใช้ อัพภาส เป็น คะครื้น คะครึก ยะยิ้ม ยะแย้ม. (ป.; ส. อภฺยาส).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ