ค้นเจอ 876 รายการ

ศักดิ์ศรี

หมายถึงน. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี.

สวการย์

หมายถึงน. หน้าที่หรือธุระของตนเอง. (ส. สฺวการฺย).

สวราชย์

หมายถึงน. ความเป็นเอกราช; การปกครองด้วยตนเอง. (ส. สฺวราชฺย).

อัตตา

หมายถึงน. ตน. (ป.; ส. อาตฺมนฺ, อาตฺมา).

อิสรภาพ

หมายถึงน. ความเป็นใหญ่, ความเป็นไทแก่ตัว; การปกครองตนเอง.

น้ำพักน้ำแรง

หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.

หูตัน

หมายถึงว. อาการที่หูฟังไม่ได้ยินเพราะมีขี้หูเต็มช่องหู, โดยปริยายหมายความว่าไม่ได้ยิน เช่น เรียกเท่าไรก็ไม่ได้ยิน หูตันหรืออย่างไร.

เปรย,เปรย ๆ

หมายถึง[เปฺรย] ก. กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน. ว. อาการที่กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน เช่น เคยพูดเปรยไว้ พูดเปรย ๆ.

วางตัว

หมายถึงก. ประพฤติตน เช่น วางตัวไม่ดี คนอื่นจะดูถูกได้, ปฏิบัติตน เช่น วางตัวเป็นกลาง ไม่เข้าข้างใคร.

สนทรรศน์

หมายถึง[-ทัด] น. การดู, การจ้องดู, การแลเห็น. (ส. สํ + ทรฺศน).

รู้เห็น

หมายถึงก. รู้และเห็นเหตุการณ์ด้วยตนเอง เช่น เขาเป็นพยานที่รู้เห็น.

อาชญากร

หมายถึง[อาดยากอน, อาดชะยากอน] น. ผู้ก่ออาชญากรรม, ผู้กระทำความผิดที่เป็นคดีอาญา.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ