ตัวกรองผลการค้นหา
ก้ำ
หมายถึง(โบ) น. ด้าน, ฝ่าย, ทิศ.
กำโชก
หมายถึง(โบ) ก. กรรโชก.
กำเนียจ
หมายถึง[กำเหฺนียด] ว. เกียจ, คด, ไม่ซื่อ, โกง; คร้าน; (โบ) เขียนเป็น กำนยจ ก็มี เช่น อนนว่าพระโพธิสัตว์ก็ใส่กลกล่าว กำนยจกยจแก่นางพญาด่งงนี้. (ม. คำหลวง กุมาร).
กำแสง
หมายถึง(โบ) ก. กันแสง เช่น กำแสงสมรมี กำเสาะจิตรจาบัลย์. (สูตรธนู).
กุ
หมายถึง(โบ) ก. กรุ เช่น กุกดดดาน คือ กรุกระดาน. (จารึกสยาม).
กุกุธภัณฑ์
หมายถึง[กุกุดทะ-] (โบ) น. กกุธภัณฑ์.
กุรุง
หมายถึง(โบ) น. กรุง เช่น จากกุรุงสาวถีกับสงฆ์ ห้าร้อยหย่อนองค์ อดิเรกประดับบริพาร. (บุณโณวาท).
เกามาร
หมายถึง[-มาน] (โบ) น. กุมาร เช่น กูจะขอพระราชทานเกามารท้งงสองพระองค์. (ม. คำหลวง กุมาร).
โกษีย์
หมายถึง(โบ) น. โกสีย์ เช่น สมเด็จท้าวโกษีย์. (ม. คำหลวง หิมพานต์).
ขง
หมายถึง(โบ) น. กรุง, บางทีเขียนเป็น โขง. (“กรุง” เป็น “ขุง” และเป็น “ขง” อย่าง ทุ่ง-ท่ง, มุ่ง-ม่ง).
ขทิง
หมายถึง[ขะ-] (โบ) น. กระดิ่ง, กระดึง, เช่น ขทิงทอง รนนทดโยง ลยวแล่ง. (กำสรวล).
หมายถึง[ขะ-] (โบ) น. ต้นกระทิง.