ตัวกรองผลการค้นหา
แก่ไฟ
หมายถึงว. ใช้ไฟแรงเกินไป (มักใช้แก่การหุงหรือต้มที่ใช้ไฟแรงจนเกือบไหม้).
กระยาจก
หมายถึง(ปาก) น. ยาจก, คนขอทาน, เช่น ตัวอ้ายพราหมณ์เถ้ากระยาจก. (มโนห์รา). (กระ + ป. ยาจก).
ฉัพพรรณรังสี
หมายถึง[ฉับพันนะ-] (แบบ) น. รัศมี ๖ ประการ คือ ๑. นีล เขียวเหมือนดอกอัญชัน ๒. ปีต เหลืองเหมือนหรดาลทอง ๓. โลหิต แดงเหมือนตะวันอ่อน ๔. โอทาต ขาวเหมือนแผ่นเงิน ๕. มัญเชฐ สีหงสบาทเหมือนดอกเซ่งหรือหงอนไก่ ๖. ประภัสสร เลื่อมพรายเหมือนแก้วผลึก. (ปฐมสมโพธิ). (ป. ฉพฺพณฺณรํสี).
ปากหมู
หมายถึงน. ปากที่มีลักษณะยื่นบานเหมือนปากหมู.
จดหมายเวียน
หมายถึงน. (ปาก) หนังสือเวียน; หนังสือที่มีข้อความเหมือนกัน ส่งไปถึงคนจำนวนมาก.
เมาดิบ
หมายถึง(ปาก) ก. ทำอาการเหมือนคนเมาเหล้า.
ธนุรมารค
หมายถึง[ทะนุระมาก] น. ทางโค้งเหมือนธนู. (ส.).
ตีห่าง
หมายถึงก. ตีตัวออกหาก, ไม่คบหาสมาคมด้วยเหมือนเดิม.
นมตาสะแก
หมายถึงน. นมที่หัวยื่นออกมาเหมือนตาไม้สะแก.
เส้นผมบังภูเขา
หมายถึง(สำ) น. เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออก เหมือนมีอะไรมาบังอยู่.
กินน้ำเห็นปลิง
หมายถึง(สำ) ก. รู้สึกตะขิดตะขวงใจเหมือนจะกินนํ้าเห็นปลิงอยู่ในนํ้าก็กินไม่ลง.
ประทีป
หมายถึงน. ไฟที่มีเปลวสว่าง (หมายเอาตะเกียง ไฟเทียน เป็นต้น), ตะเกียง, โคม. (ส. ปฺรทีป; ป. ปทีป).