ค้นเจอ 564 รายการ

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

ฉุปศาสตร์

หมายถึง[ฉุปะสาด] น. วิชาว่าด้วยการสงคราม. (ส.).

สัมปรายิกภพ

หมายถึง[-ปะรายิกะ-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).

อุปกิณณะ

หมายถึง[-ปะกินนะ] ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).

ปการ

หมายถึง[ปะกาน] น. อย่าง, ชนิด. (ป.; ส. ปฺรการ).

ปริเฉท

หมายถึง[ปะริเฉด] น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).

ปหาร

หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).

ปี๊บ

หมายถึงน. ปีบ. (ดู ปีบ ๒); ชื่อลูกโป่งที่ทำด้วยยาง.

ผ้ายาง

หมายถึงน. ผืนยางหรือพลาสติก ใช้ปูที่นอนหรือเบาะเป็นต้น.

ดุริยางคศิลป์

หมายถึง[ดุริยางคะ-] น. ศิลปะของการบรรเลงเครื่องดุริยางค์.

บ้าเลือด

หมายถึงว. บันดาลโทสะอย่างไม่กลัวตายเมื่อถูกทำร้ายถึงเลือดตกยางออก.

ดุริยางคศาสตร์

หมายถึง[ดุริยางคะ-] น. วิชาว่าด้วยการบรรเลงเครื่องดุริยางค์.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ