ผลการค้นหา

อิรุพเพท

หมายถึง[-รุบเพด] น. ฤคเวท. (ป.).

พาณโยชน์

หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).

ภังคี

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

กินปลิง

หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

อุสุภ

หมายถึง[อุสุบ, อุสุพะ-, อุสุบพะ-] น. วัวผู้, อุสภ ก็ว่า. (ป. อุสภ; ส. ฤษภ, วฺฤษฺภ).

วิษาณ

หมายถึงน. เขาสัตว์, งาช้าง. (ส.; ป. วิสาณ).

ประวีณ

หมายถึงว. ฉลาด, มีฝีมือ. (ส. ปฺรวีณ; ป. ปวีณ).

ราพณ์

หมายถึง[ราบ] น. ชื่อเรียกทศกัณฐ์; ยักษ์. (ส. ราวณ).

นิมมาน

หมายถึงน. การสร้าง, การแปลง, การทำ, การวัดส่วน. (ป.; ส. นิรฺมาณ).

เผน,เผน-

หมายถึง[เผนะ-] (แบบ) น. ฟอง (นํ้า). (ส.; ป. เผณ).

พะงาบ,พะงาบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ ปะงาบ หรือ ปะงาบ ๆ ก็ว่า.

ปาณทัณฑ์

หมายถึงน. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).