ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้ขี้ฉ้อ
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกเป็น ๒ แฉก ที่เรียกว่า ไม้ขี้ฉ้อ เพราะตีครั้งเดียวได้ ๒ แนว เท่ากับตี ๒ ครั้ง.
บ้องตัน
หมายถึงน. เนื้อสันที่อยู่ภายในโคนหางของจระเข้เป็นต้น.
มะเส็ง
หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๖ ของรอบปีนักษัตร มีงูเล็กเป็นเครื่องหมาย.
โฆรวิส
หมายถึง[โคระวิด] น. งูพิษ. ว. มีพิษร้าย. (ป.).
บนข้าวผี ตีข้าวพระ
หมายถึง(สำ) ก. ขอร้องให้ผีสางเทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือโดยจะแก้บนเมื่อสำเร็จประสงค์แล้ว.
ทางมะพร้าว
หมายถึงน. ชื่องูชนิด Elaphe radiata ในวงศ์ Colubridae ท่อนหัวมีลายยาว ตามลำตัวสีดำขาว ท่อนหางสีนํ้าตาลแดง ไม่มีพิษ, ก้านมะพร้าว ก็เรียก.
เอ๋ง
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาร้องเมื่อถูกตีเป็นต้น.
เรียงพิมพ์
หมายถึงก. เอาตัวพิมพ์มาเรียงตามต้นฉบับเพื่อตีพิมพ์.
จ่ากลอง
หมายถึงน. คนตีกลองนำกลองชนะ.
มะโรง
หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๕ ของรอบปีนักษัตร มีงูใหญ่เป็นเครื่องหมาย.
มุ่ม
หมายถึงว. ทู่ ๆ, ปุ้ม ๆ, เช่น งูเขียวปากมุ่ม. (ปรัดเล).
ไข่ลูกยอด
หมายถึงน. ไข่งูที่อยู่บนยอดกลางกองไข่, ไข่ขวัญ ก็เรียก.