ตัวกรองผลการค้นหา
มั่ว
หมายถึงก. สุมกัน, รวมกัน, ออกัน, ประชุม; ปะปนกันจนแยกไม่ออก เช่น วางของมั่วไปหมด.
ตีจาก
หมายถึงก. ทำตัวออกหาก, แยกตัวออกไป, พยายามทอดทิ้ง, หนีไป, เลิกคบกัน.
ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
สัญจรโรค
หมายถึงน. กามโรค. ว. เรียกหญิงโสเภณีว่า หญิงสัญจรโรค.
นครโสเภณี,หญิงนครโสเภณี
หมายถึง[นะคอน-, หฺยิงนะคอน-] น. หญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี, โสเภณี หญิงโสเภณี หญิงงามเมือง หรือ หญิงหากิน ก็ว่า, (แบบ) นครโสภิณี, หญิงนครโสภิณี.
มาณวิกา
หมายถึง[มานะ-] น. หญิงสาว, หญิงรุ่น. (ป., ส.).
ขี้ตืด
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว ก็ว่า.
กรัง
หมายถึง[กฺรัง] ก. แห้ง เช่น เสบียงกรัง, แห้งติดแน่นอยู่ เช่น ขี้มูกขี้ตากรัง.
บรม,บรม-
หมายถึง[บอรมมะ-] ว. อย่างยิ่ง, ที่สุด, (มักใช้นำหน้าคำที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า พระเจ้าแผ่นดิน และพระอัครมเหสี เป็นต้น เพื่อแสดงพระเกียรติยศยิ่งใหญ่) เช่น บรมศาสดา บรมบพิตร บรมราชินี บรมมหาราชวัง. (ป., ส. ปรม); (ปาก) อย่างที่สุด เช่น ขี้เกียจบรม บรมขี้เกียจ.
หญิงสามผัว
หมายถึง(สำ) น. ผู้หญิงที่มีสามีถึง ๓ คน, ใช้พูดตำหนิเหยียดหยามว่าเป็นหญิงไม่ดี.
กัญญา
หมายถึง[กันยา] น. เรียกข้าวเหนียวดำพันธุ์หนึ่งที่เมล็ดดำเป็นมันว่า ข้าวกัญญา.
สอยดอกฟ้า
หมายถึง(สำ) ก. หมายปองที่จะได้หญิงผู้สูงศักดิ์กว่าตนมาเป็นคู่ครอง.