ตัวกรองผลการค้นหา
ส่าเลือด
หมายถึงน. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.
รู้สำนึก
หมายถึงก. รู้สึกตัวว่าผิด เช่น ถูกลงโทษอย่างหนักแล้วยังไม่รู้สำนึก.
เราะสะเก็ด
หมายถึงก. เฆี่ยนซ้ำที่เดิม เช่น ถ้าทำผิดอีก จะถูกเราะสะเก็ด.
ทำที
หมายถึงก. แสดงกิริยาหรืออาการให้ผู้อื่นสำคัญผิด.
หูยาน
หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ.
มิจฉาวาจา
หมายถึงน. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).
วัลลภ
หมายถึง[วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.).
ของกลาง
หมายถึงน. ของที่ใช้ร่วมกัน; (กฎ) ของที่ทำหรือมีไว้เป็นความผิด หรือที่ได้มาโดยได้กระทำความผิด หรือที่ได้ใช้หรือมีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิด หรือที่เกี่ยวเนื่องกับการกระทำความผิด หรือที่สงสัยว่าเป็นของดังกล่าว ซึ่งเจ้าพนักงานได้ยึดไว้เพื่อใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีอาญา.
ป่วนปั่น
หมายถึงก. เคลื่อนไหวไปมาอย่างรุนแรงผิดปรกติ เช่น ทะเลป่วนปั่น, สับสนวุ่นวายผิดปรกติ เช่น ใจคอป่วนปั่น ท้องป่วนปั่น บ้านเมืองป่วนปั่น, ปั่นป่วน ก็ว่า.
เสน่ห์
หมายถึง[สะเหฺน่] น. ลักษณะที่ชวนให้รัก เช่น เธอเป็นคนมีเสน่ห์; วิธีการทางไสยศาสตร์ที่ทำให้คนอื่นรัก เช่น เขาถูกเสน่ห์.
ปั่นป่วน
หมายถึงก. เคลื่อนไหวไปมาอย่างรุนแรงผิดปรกติ เช่น ทะเลปั่นป่วน; สับสนวุ่นวายผิดปรกติ เช่น ใจคอปั่นป่วน ท้องปั่นป่วน บ้านเมืองปั่นป่วน, ป่วนปั่น ก็ว่า.
สุดสวาสดิ์
หมายถึงสุดรัก, สุดดีใจ