ผลการค้นหา

ตัวเมือง

หมายถึงน. ย่านใจกลางเมือง มักมีแม่นํ้าหรือกำแพงล้อมรอบ.

ขึ้นเหนือล่องใต้

หมายถึงก. เดินทางไกลไปยังที่ต่าง ๆ โดยมักไปเป็นประจำ.

ไหวติง

หมายถึงก. กระดุกกระดิก, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ไหวติง.

อำลา

หมายถึงก. ลาจากไป (มักใช้ในกรณีพิเศษ).

ผิดผี

หมายถึงก. ผิดจารีตประเพณี (มักใช้ในทางชู้สาว).

เป็นการ

หมายถึงก. ได้ผล, สำเร็จ, เช่น เป็นการหรือไม่เป็นการ, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น เห็นจะไม่เป็นการ.

กินเส้น

หมายถึงก. ชอบกัน, เข้ากันได้, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่กินเส้นกัน.

ขี้แย

หมายถึงว. มักร้องไห้บ่อย ๆ, ใจน้อย.

ชอบมาพากล

หมายถึงว. ชอบกล, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ชอบมาพากล.

ตามใจปากลำบากท้อง

หมายถึง(สำ) ก. เห็นแก่กินมักจะเดือดร้อน.

สุดที่รัก

หมายถึงน. ผู้เป็นยอดรักหรือเป็นที่รักยิ่ง เช่น เธอเป็นสุดที่รักของผม. ว. ยอดรัก, ที่รักยิ่ง, เช่น ลูกสุดที่รัก.

ลูกหมด

หมายถึงน. เพลงสั้น ๆ จังหวะเร็ว บรรเลงต่อท้ายเพลง ๓ ชั้นเป็นต้น แสดงว่าจบการบรรเลงชุดนั้น ๆ เรียกว่า ลูกหมดคือจบหรือหมดไปชุดหนึ่ง.