ค้นเจอ 971 รายการ

มหาภารตะ

หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).

พานรินทร์

หมายถึง[พานะริน] (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.

ภาสวร

หมายถึง[พาสะวอน] ว. สว่าง, มีแสงพราว. (ส.).

เวหะ,เวหา

หมายถึงน. ฟ้า, อากาศ. (ส. วิห, วิหา).

กระหวน

หมายถึง(กลอน) ก. หวนถึง เช่น และกระหวนกระโหยหา. (ดุษฎีสังเวย).

รู้อยู่แก่ใจ

หมายถึงก. รู้ซึ้งอยู่ในใจของตน เช่น รู้อยู่แก่ใจว่าเพื่อนเป็นคนโกงแล้วยังคบกันอยู่ได้.

เสพ

หมายถึงก. คบ เช่น ซ่องเสพ; กิน, บริโภค, เช่น เสพสุรา; ร่วมประเวณี เช่น เสพเมถุน. (ป., ส.).

อาคันตุก,อาคันตุก-,อาคันตุกะ

หมายถึง[อาคันตุกะ-] น. แขกผู้มาหา. (ป., ส.).

มาตามหา

หมายถึง[มาตามะหา] (ราชา) น. ยาย. (ป.).

ปืนพก

หมายถึงน. ปืนขนาดเล็ก สำหรับพกพาติดตัวไปได้.

ย้อนหลัง

หมายถึงก. ถอยกลับไปหาอดีต เช่น ให้ผลย้อนหลัง มีผลย้อนหลัง.

หยิบผิด

หมายถึง(โบ) ก. สรรหาเอาผิดจนได้, จับผิด.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ