ผลการค้นหา

พินัยหลวง

หมายถึงน. เงินค่าปรับเป็นของหลวง เช่น ปรับเป็นพินัยหลวง.

เบี้ยประชุม

หมายถึงน. เงินค่าตอบแทนที่ให้แก่กรรมการเป็นต้นที่เข้าประชุม.

ละเมียบ

หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ลำเมียบ ลำเลียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.

เฟื่อ

หมายถึง(โบ) ก. เกื้อกูล เช่น ช่วยเหนือเฟื่อกู้มัน. (จารึกสยาม).

มันเสา

หมายถึงน. ชื่อมันชนิด Dioscorea alata L. ในวงศ์ Dioscoreaceae เถามีครีบ หัวมีขนาดและรูปร่างต่าง ๆ กัน ผิวเรียบ, มันจาวมะพร้าว ก็เรียก.

เทอม

หมายถึง[เทิม] น. ระยะเวลาที่กำหนดไว้เป็นตอน ๆ, ภาคเรียน, เรียกค่าเล่าเรียนที่เก็บในภาคเรียนหนึ่ง ๆ ว่า ค่าเทอม. (อ. term).

กากณึก

หมายถึง[กากะหฺนึก] น. ทรัพย์มีค่าเท่าค่าแห่งชิ้นเนื้อพอกาพาไปได้; ชื่อมาตราเงินอย่างตํ่าที่สุด. (ป. กากณิกา).

ลำเมียบ

หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ละเมียบ ลำเลียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.

กัญญา

หมายถึง[กันยา] น. เรียกข้าวเหนียวดำพันธุ์หนึ่งที่เมล็ดดำเป็นมันว่า ข้าวกัญญา.

แตกมัน

หมายถึงก. อาการที่มันของกะทิลอยขึ้นในเวลาเคี่ยว ในความว่า เคี่ยวกะทิแตกมัน.

รับจ้าง

หมายถึงก. รับทำงานเพื่อค่าจ้าง เช่น รับจ้างทำงานบ้าน. ว. ที่รับทำงานเพื่อค่าจ้าง เช่น ทหารรับจ้าง มือปืนรับจ้าง.

ลำเลียบ

หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ละเมียบ ลำเมียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.