ผลการค้นหา

ขอรับ

หมายถึงคำรับที่สุภาพชนใช้.

สาไถย

หมายถึงน. การแสร้งทำให้เขาหลงผิดเข้าใจผิด, มักใช้เข้าคู่กับคำ มารยา เป็น มารยาสาไถย. (ป. สาเยฺย; ส. ศาฐฺย).

คำนวณ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

คำนวน เป็นคำที่เขียนผิด ❌

พหูพจน์

หมายถึงน. คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง.

ทะ

หมายถึงคำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซํ้าซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น

กาพย์กลอน

หมายถึงน. คำร้อยกรอง.

ฉะ

หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ฉ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ฉาดฉาด กร่อนเป็น ฉะฉาด ฉ่ำฉ่ำ กร่อนเป็น ฉะฉ่ำ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.

สากรรจ์

หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.

พอที

หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.

ดูเถอะ,ดูเถิด

หมายถึงคำบอกกล่าวให้รับรู้ไว้.

ย่นย่อ

หมายถึงว. ทำให้สั้น เช่น กล่าวโดยย่นย่อพอได้ความ; ท้อถอย เช่น อย่าได้ย่นย่อ; ย่อย่น ก็ว่า.

รู่

หมายถึงก. ครูด, ถู, สี, เช่น อย่าเอาทองไปรู่กระเบื้อง.