ผลการค้นหา

เบญจพรรณ

หมายถึงว. ๕ สี, ๕ ชนิด; หลายอย่างคละกัน ไม่เป็นสำรับ ไม่เป็นชุด เช่น ของเบญจพรรณ, เรียกต้นไม้ต่าง ๆ ที่ปลูกไว้ในที่แห่งเดียวกันว่า ไม้เบญจพรรณ, เรียกป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกันว่า ป่าเบญจพรรณ.

ซอกซอน

หมายถึงก. ด้นดั้นไป, ชอนไชไป เช่น หนอนซอกซอนไป รากไม้ซอกซอนไป.

บำรู

หมายถึงก. ตกแต่ง, บำรุง; ประ เช่น บำรูงา ว่า ประงา.

ตรีวาตผล

หมายถึง[-วาตะผน] น. ผลแก้ลม ๓ อย่าง คือ ผลสะค้าน รากพริกไทย ข่า.

สวน

หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกต้นไม้เป็นจำนวนมาก เช่น สวนทุเรียน สวนยาง สวนกุหลาบ สวนผัก, โดยปริยายหมายถึงสถานที่ซึ่งมีลักษณะเช่นนั้นในบางกรณี เช่น สวนสัตว์ สวนงู.

เฉียง

หมายถึงน. ต้นไม้ใช้ใบทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ข้าวนาปรัง

หมายถึงน. ข้าวที่ปลูกในฤดูแล้งนอกฤดูทำนา.

ต่อกิ่ง

หมายถึงก. นำเอากิ่งของต้นไม้ต้นหนึ่งไปเสียบลงที่ตอของต้นไม้อีกต้นหนึ่งในวงศ์เดียวกัน แล้วเอาผ้ายางเป็นต้นพันตรงที่ต่อไม่ให้นํ้าซึมเข้า.

ตายพราย

หมายถึงก. ตายเสียแต่ยังไม่ออกผล (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิดซึ่งกำลังจะมีผล เช่น กล้วย ถั่วแระ), ยืนต้นตาย (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิด เช่น คูน).

ประวาล

หมายถึง[ปฺระวาน] น. หน่อหรือแขนงต้นไม้ที่แตกออก. (ส.).

ไม้ซุง

หมายถึงน. ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่ตัดเป็นท่อน ๆ ก่อนแปรรูป.

ทรุม

หมายถึง[ทฺรุม, ทฺรุมะ] (แบบ) น. ต้นไม้. (ส.; ป. ทุม).